-
1 okr|oić
, okr|ajać pf — okr|awać impf Ⅰ vt 1. (obciąć dookoła) to edge, to trim- okroić skórkę z chleba to cut the edges off a slice of bread- okroić liściaste końcówki warzyw to trim the leafy ends off the vegetables2. przen. (zmniejszyć) to cut down- okroić artykuł przed publikacją to cut an article before publicationⅡ okroić się, okrajać się — okrawać się przest. to fall (komuś to sb)- przy podziale spadku i im coś się okroiło a share of the inheritance fell to them, tooThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > okr|oić
См. также в других словарях:
okroić — dk VIa, okroję, okroićisz, okrój, okroićił, okrojony rzad. okrajać dk IX, okroićję, okroićjesz, okraj, okroićał, okroićany okrawać ndk I, okroićam, okroićasz, okroićają, okroićaj, okroićał, okroićany «krając naokoło zmniejszyć, pozbawić… … Słownik języka polskiego
